Odcinek 67 to pierwszy, ale z pewnością nie jedyny odcinek, który poświęcam reformie szpitalnictwa. Jak można się spodziewać będzie to najważniejsza zmiana w ochronie zdrowia w roku 2025 i kolejnych. Zmiana, która już wywołuje dużo emocji zarówno w samej branży medycznej jak i wśród polityków.
Odcinek ten traktuję jako pewne wprowadzenie do tematu. Trzeba, bowiem, pamiętać, że praca nad projektem nowelizacji przepisów w tym zakresie ma charakter dynamiczny, o czym świadczy chociażby fakt, iż w chwili nagrywania odcinka już wiadomo było, że projekt wraca do konsultacji publicznych.
Z odcinka dowiesz się między innymi:
-> Jakie zmiany czeka sieć szpitali w ramach reformy szpitalnictwa?
-> Jakie nowe obowiązki będą spoczywać na kierowniku sp zoz – u w ramach realizacji programów naprawczych?
-> Kiedy możemy spodziewać się nowych przepisów?
Dzień dobry. Serdecznie witam wszystkich naszych Słuchaczy w kolejnym odcinku – numer 67. Dzisiejszy odcinek postanowiłem jednak poświęcić tematowi, który w branży ochrony zdrowia jest myślę, że na topie. Jeżeli chodzi o ostatnie, że tak się wyrażę,ostatnie pół roku, a mianowicie kwestia reformy reformy szpitalnictwa. Tu jednak od razu na wstępie muszę zrobić kilka gwiazdek dla Słuchaczy. Przede wszystkim nie ulega wątpliwości, że będzie to taki bardzo wstępny odcinek, bardzo wprowadzający, stąd sam tytuł. Kilka słów o reformie szpitalnictwa, ponieważ proces związany z przepisami dotyczącymi tej reformy jest bardzo dynamiczny. To znaczy przede wszystkim ważna informacja taka. Starałem się ten odcinek nagrać jak najpóźniej przed jego publikacją, żeby być jak najbardziej na bieżąco. Odcinek nagrywam 19 listopada i już nastąpiła bardzo istotna zmiana, a mianowicie doszło do pewnych zgrzytów, że się tak wyrażę, na poziomie politycznym pomiędzy koalicjantami. Projekt trafił ponownie do konsultacji. Przypomnę tylko, że projekt miał być już – chyba 2 albo 3 razy – procedowany podczas posiedzenia Rady Ministrów. Tak się ostatecznie nie stało. Projekt wraca i będzie,w określony sposób zmieniany, nowelizowany. I pytanie kiedy trafi nowa wersja znowu na posiedzenie rządu? Pamiętajmy, że konsultacje projektu według dostępnych informacji to ma być 30 dni, czyli właściwie pewne już jest, wydaje mi się jedno, że pewne planowane zmiany, które miały wejść w życie 1 stycznia 25 roku, po prostu z tą datą nie wejdą. Ale o tym jeszcze kilka słów Państwu na koniec powiem. To, co jest również istotne to to, że projekt, który dzisiaj w kilku słowach najważniejsze elementy tego projektu chciałbym dla naszych Słuchaczy zaakcentować, to niewątpliwie jeden z projektów, który będzie w ramach reformy – szeroko rozumianej reformy szpitalnictwa – powstawał. Jeżeli sprawdzą się wszystkie informacje przekazywane przez Ministerstwo Zdrowia, no to ta reforma ma być obliczona na dłuższy czas, liczony w latach, czyli kwestia tutaj konsekwencji, kwestia powstawania bardzo różnych, również i licznych, czego można się domyślić rozwiązań prawnych. Już tutaj proszę państwa, w przypadku tego projektu, o którym krótko państwu dzisiaj będę opowiadał. Już wiadomo, że określone projekty rozporządzeń. Również będą, będą powstawać, także nie ulega wątpliwości, że tych projektów będzie więcej.
A zobaczymy, jaki projekt szykuje się ostatecznie z tego projektu, który już mamy. Czyli projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw.
Ja, proszę państwa, posługuję się w trakcie naszego tutaj nagrania odcinka projektem z dnia 8 listopada. To też informacja dla porządku. Nie mogę nie powiedzieć jeszcze jednej istotnej rzeczy że jest to kolejna próba, można tak powiedzieć, kolejna próba szeroko rozumianej reformy szpitalnictwa. Ja przypomnę tylko naszym Słuchaczom, że dawno, dawno temu, a dokładnie 29 grudnia 2021 roku, pojawił się długo oczekiwany projekt ustawy, która nazywała się ustawą o modernizacji i poprawie efektywności szpitalnictwa. I to był projekt, który przez środowisko był wyczekiwany naprawdę bardzo długo. W pewnym momencie nawet został przez ówczesnego ministra zdrowia określony jako konstytucja dla zdrowia, a powstała konstytucja dla nauki, więc branża ochrony zdrowia najwyraźniej pozazdrościła tego i ministerstwo, i po prostu ujęło to, że ma być to konstytucja dla zdrowia. No cóż, z konstytucji dla zdrowia niewiele co wyszło. Ustawa została bardzo mocno skrytykowana przez różnego typu ekspertów znających branżę. I efekt tego był taki, że ta ustawa nawet nie trafiła do parlamentu. Potem było kilka prób związanych z tym, żeby ożywić ten projekt ustawy. Minister zdrowia zapowiadał, że już pisze się nowy projekt, ale finał był taki, że niestety najwyraźniej nie udało się tego projektu skierować pod obrady parlamentu. Potem nastąpiły wybory i finał już znamy. Nowe ministerstwo. Nowa Pani Minister mierzy się z tym zagadnieniem i na pewno pewne odniesienia do tamtego projektu ustawy, a tej nowelizacji przepisów tutaj na pewno są i to na pewno widać. Natomiast no, niewątpliwie nie jest to odrębny projekt ustawy, tak jak w przypadku poprzedniej wersji z 21 roku, tylko jest to po prostu nowelizacja istniejących przepisów. Czy takie rozwiązanie z punktu widzenia kluczowej i dużej reformy szpitalnictwa jest prawidłowe. Czy taka droga jest prawidłowa, to już pozostawiam ocenę naszym Słuchaczom.
Natomiast co jest kluczowe, jeżeli chodzi o sam projekt, projekt? Czytając mam wrażenie, że te zmiany, które są proponowane de facto można podzielić na takie dwie grupy. Pierwsza grupa to są zmiany rzeczywiście istotne, które są ważne z punktu widzenia rzeczywiście całego systemu, są ważkie. I druga grupa to zmiany nieco, nie chciałbym w żaden sposób oczywiście ich umniejszać, ale na tle tej pierwszej grupy to są zmiany nieco mniej istotne, aczkolwiek równie ważne.
Zacznę oczywiście od tych zmian istotnych. I pierwsza rzecz, jaka tutaj od razu się pokazuje, to kwestia tak zwanej sieci szpitali, ponieważ tutaj rzeczywiście zmiany mają być dosyć istotne. Przypomnę tylko, że w 2017 roku powstała tak zwana sieć szpitali, czyli system podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej. I ten system funkcjonował przez kilka ładnych lat.
W tej chwili w uzasadnieniu do projektu ustawy można przeczytać, że system nie do końca się sprawdził, nie przyniósł takich efektów, jakie zamierzano. No i nadeszła pora, aby tą reformę przeprowadzić, zmienić ten, zmienić ten system.
A więc, proszę państwa, co ulegnie zmianie? Do tej pory i właściwie na ten moment wyglądało to wygląda to cały czas tak – tak, tak jest. Wygląda to tak, że poszczególne szpitale są kwalifikowane do istniejących poziomów zabezpieczenia i tych poziomów jest kilka, dokładnie sześć. Są to szpitale pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia, onkologiczne, pulmonologiczno pediatryczne, ogólnopolskie i tak dalej, i tak dalej. A następnie w kolejnym kroku te poziomy systemu zabezpieczenia są z kolei określane przez świadczenia zdrowotne realizowane w ramach określonych profili systemu zabezpieczenia. Ten system i tak skonstruowana sieć szpitali, wzbudzała liczne wątpliwości, wzbudzała liczne zastrzeżenia. No, pojawiały się głosy, że że taki, taki podział, że tak powiem, sztywny tego systemu, no przede wszystkim generuje bardzo duże trudności, jest skomplikowany, powoduje, że placówki medyczne, szpitale, które chcą być w tej sieci, muszą świadczyć różne rzeczy, realizować dodatkowe świadczenia, żeby w ogóle realizować warunki związane z byciem w sieci szpitali.
W tej chwili, proszę państwa, założenie założeniu ustawodawcy ma się to dosyć znacząco zmienić. Co to oznacza? W projekcie Ministerstwo czy ustawodawca proponuje rezygnację całkowitą z kwalifikowania do poszczególnych poziomów szpitali na rzecz kwalifikowania wszystkich placówek, które spełniają dwa warunki (wszystkich placówek, które spełniają dwa – oczywiście mówimy
w zakresie leczenia szpitalnego) a mianowicie, które spełniają dwa warunki. Po pierwsze, posiadają przynajmniej jeden tak zwany profil kwalifikujący, a po drugie posiadają autoryzację zgodnie z ustawą o jakości w opiece zdrowotnej. Proszę państwa, te podmioty kwalifikujące to oczywiście są podmioty, które określone zostały w przepisach regulujących świadczenia koszykowe. I to są profile, które realizowane są na podstawie umowy z funduszem w trybie hospitalizacji, z wyłączeniem hospitalizacji planowej. I tutaj bardzo istotna rzecz, a mianowicie kluczowe jest również, że w dniu kwalifikacji taka umowa ze szpitalem musi obowiązywać co najmniej od dwóch lat kalendarzowych i umowa taka nie została wypowiedziana. Czyli, proszę państwa, mamy dosyć istotną zmianę, to znaczy to jest zmiana, która powoduje, że właściwie do tak zwanej sieci mogą wejść wszystkie placówki, które spełnią te warunki profil plus autoryzacja, a nie będą, że tak powiem, kwalifikowane same same placówki według według poziomów tych profili kwalifikujących, proszę państwa, jest w ramach systemu bardzo dużo, bo w projekcie, który ja mam przed sobą, jest ich aż 66.
Co jest również niezmiernie istotne, to zmiana w zakresie tego, kto będzie dokonywał kwalifikacji świadczeniodawcy do takiego systemu zabezpieczenia. Otóż zgodnie z projektem kwalifikacji będzie dokonywał Wojewoda właściwy ze względu na miejsce udzielania świadczenia, oczywiście na podstawie opinii zespołu, a zespół będzie w zakresie opinii kierował się kwestią zabezpieczenia dostępu do świadczeń, a także informacjami wynikającymi z map potrzeb zdrowotnych, także krajowych i wojewódzkich planów. I tak dalej, i tak dalej. Proszę państwa, w skład takiego zespołu, który będzie udzielał opinii w składzie takiego zespołu, będą obecne po jednym przedstawicielu podmiotów tworzących zgodnie z ustawą o działalności leczniczej, a także podmiotu leczniczego, który nie posiada podmiotu tworzącego, bo takie oczywiście też mamy. Pamiętajmy, że w przypadku podmiotów tworzących mówimy tu przede wszystkim o SP, ZOZach. Do tego będzie jeden przedstawiciel dyrektora NFZ, 1 przedstawiciel wojewody i konsultant wojewódzki w dziedzinie medycyny, która odpowiada danemu profilowi kwalifikującego. I to jest też bardzo istotne. Jeżeli takiego konsultanta nie będzie, to konsultantem, który będzie powoływany do takiego zespołu będzie konsultant krajowy. To, co jest bardzo ważne- ja wspomniałem państwu o tym dwuletnim okresie obowiązywania umowy i faktu, że nie została ona wypowiedziana. Otóż tutaj bardzo ważna jest również kwestia taka, że przy obliczaniu tego okresu zostanie uwzględniony również okres obowiązywania tej umowy zawartej z innym świadczeniodawcą, w którego prawa i obowiązki nasz świadczeniodawca, który ubiega się, że tak powiem, o taką kwalifikację, wystąpił. Czyli ten okres będzie zsumowany. To jest ta najważniejsza wydaje się zmiana, jeżeli chodzi o kwestie sieci. Tutaj oczywiście już ta kwestia sposobu kwalifikacji powoduje pewne określone nieporozumienia i spory, i problemy. To jest właśnie między innymi ta kwestia kwalifikacji. To jest jeden z powodów, dla których i sposobu kwalifikacji. To jest jeden z powodów, dla których na etapie, kiedy nagrywam ten odcinek, jak powiedziałem, ustawa została zwrócona, że tak powiem, do konsultacji publicznych.
Proszę państwa, to co jeszcze tutaj chciałbym w dwóch słowach rzeczywiście powiedzieć, to kwestia chociażby – wydaje mi się bardzo istotna- to kwestia zabezpieczenia nocnej i świątecznej pomocy medycznej i opieki zdrowotnej. Projekt ustawy przewiduje tutaj również pewną zmianę w tym zakresie i to zmianę rzeczywiście wydaje się istotną, a mianowicie zmianę polegającą na tym, że placówki medyczne, które będą zakwalifikowane do systemu jako udzielające świadczenia w ramach SORu. Będą zobowiązane do realizacji świadczeń nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. Jeżeli placówki medyczne nie będą dysponowały SOR, a jedynie izbą przyjęć, to w zakresie nocnej lub świątecznej pomocy zdrowotnej będą mogły złożyć stosowny wniosek do Prezesa Funduszu o uwzględnienie ich w takim wykazie. To natomiast jest możliwość, a nie oblig. Tutaj rzeczywiście to jest zmiana, w szczególności jeżeli chodzi o SORy, to jest zmiana, która była bardzo mocno podkreślana i rzeczywiście podkreślano istotność takiej sytuacji, ażeby placówki, które te SORy posiadają, mogły takich świadczeń nocnych i świątecznych udzielać.
Proszę państwa, jeżeli chodzi o samą ustawę o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych to dwie mniejsze – te mniejsze zmiany, ale wydaje się, że również istotne to przede wszystkim wprowadzenie braku obowiązku posiadania skierowania do psychologa i do optometrysty.
Dodatkowo i tu jest, myślę też istotna zmiana, a mianowicie wprowadzono -projektuje się wprowadzenie – dodatkowego uprawnienia dla Agencji Oceny Technologicznej Technologii Medycznych i Taryfikacji,
a mianowicie uprawnienia obejmującego prowadzenie analiz sytuacji ekonomiczno-finansowej podmiotów leczniczych oraz jakości zarządzania tymi podmiotami. To również rozszerzy się na analizy dotyczące programów naprawczych realizowanych zgodnie z ustawą o działalności leczniczej. Czyli Agencja Oceny zyskuje czy może tutaj potencjalnie uzyskać rzeczywiście dodatkowe, dodatkowe uprawnienia.
Proszę państwa, wspomniana już przeze mnie zmiana w zakresie programów naprawczych w publicznych placówkach ochrony zdrowia w sp zoz – ach – tutaj to jest druga według mnie obok samej kwestii zmian w zakresie sieci szpitali – druga zmiana, która rzeczywiście jest istotna, wynikająca z tego projektu, obok innych, chociażby związanych z możliwością uczestniczenia, że tak powiem, w rynku placówek medycznych, nie tylko jednostek samorządu terytorialnego, ale również związków jednostek samorządu terytorialnego. I to jest rzeczywiście rzecz ważna. Natomiast programy naprawcze to jest taki element, który, no, praktycznie w określonej formie istnieje, można powiedzieć, od samego początku ustawy o działalności leczniczej.
W obecnym brzmieniu, tutaj mówimy przede wszystkim o artykule 59, który to artykuł w ustępie 4 wprowadza zasadę, iż jeżeli w sprawozdaniu finansowym wystąpiła strata netto, to kierownik sp zoz – u w terminie trzech miesięcy od upływu terminu do zatwierdzenia sprawozdania ma obowiązek sporządzić program naprawczy.
I ten program naprawczy ma obejmować okres nie dłuższy niż trzy lata, a następnie przedstawia go podmiotowi tworzącemu w celu zatwierdzenia. Czyli rozwiązanie stosunkowo proste z punktu widzenia przepisów. Jeżeli ustawa czy pakiet, o którym dzisiaj mówię, wejdzie w życie w proponowanym kształcie, no to tutaj ta sytuacja nieco bardziej się skomplikuje. Przede wszystkim ulegnie zmianie przesłanka podstawowa, ponieważ zgodnie z projektem zmian w artykule 59, zmiana przewiduje, że jeżeli w sprawozdaniu finansowym sp zoz – u wystąpi strata netto, której wartość bezwzględna jest wyższa niż 1% sumy wykazanych w tym samym sprawozdaniu finansowym przychodów netto (ja cytuję brzmienie tego tego przepisu) czyli 1% sumy wykazanych w tym samym sprawozdaniu przychodów netto, kierownik takiej placówki medycznej w terminie 6 miesięcy od upływu terminu do sporządzenia sprawozdania finansowego, będzie zobowiązany do sporządzenia planu czy programu naprawczego. I ten program naprawczy również będzie obejmował okres trzech lat, natomiast ten program naprawczy i tutaj mamy zdecydowanie więcej informacji, ten program naprawczy musi będzie musiał uwzględniać mapy potrzeb zdrowotnych, a także krajowe i wojewódzkie plany transformacji, czyli tu mamy znaczące rozszerzenie. Poza tym oczywiście program naprawczy – to rozwiązanie już było obecne również w obecnych przepisach, a mianowicie uwzględnienie w ramach przygotowywania programu naprawczego raportu o sytuacji ekonomiczno-finansowej, który jest przygotowywany w ramach w ramach sp zoz – u. To rozwiązanie zostanie w założeniu ustawodawcy przeniesione na grunt nowych, nowych przepisów. Natomiast ustawodawca tutaj bardzo mocno doprecyzowuje, co jest jeszcze konieczne w ramach sporządzenia takiego programu. Jakie analizy w ogóle muszą poprzedzić sporządzenie takiego takiego programu naprawczego. Analizy dotyczące efektywności funkcjonowania i zarządzania, ekonomiczne, jakościowe, operacyjne i tak dalej, i tak dalej. Nowe przepisy czy projektowane przepisy również zawierają informacje dotyczące tego generalnie składników czy elementów, które powinny znaleźć się w samym programie naprawczym. Do tej pory tego nie mieliśmy. Czyli tutaj ustawodawca rzeczywiście kładzie bardzo mocny nacisk na doprecyzowanie regulacji dotyczących takiego programu naprawczego. I tu, proszę państwa, troszeczkę znajdujemy delikatne, ale jednak, odniesienie do wspomnianej przeze mnie na początku ustawy z 21 roku, czyli tej szumnej konstytucji dla zdrowia. Jak państwo pamiętają, w obecnym brzmieniu ustawy program naprawczy jest przekazywany podmiotowi tworzącemu. W nowej wersji no, ta sytuacja nieco bardziej się komplikuje, dlatego że oprócz tego, że podmiot tworzący będzie musiał dostać taki program naprawczy, to jeszcze w przypadku placówki, która posiada kontrakt z NFZem, dyrektor właściwego oddziału wojewódzkiego, czy też oczywiście odpowiedni wojewoda i generalnie wojewoda, a także dyrektor otrzymują taki program naprawczy w celu zajęcia stanowiska i po zajęciu stanowiska te stanowiska są przekazywane podmiotowi tworzącemu, który sprawuje nadzór nad placówką czy nad sp zoz – em, który ten program naprawczy ma wdrożyć. Kierownik takiego sp zoz – u ma obowiązek dokonywania kwartalnych aktualizacji takiego programu naprawczego. I tu jest, proszę państwa, bardzo ciekawa rzecz. To znaczy to jest pewien dowód na to, że ustawodawca moim zdaniem stara się iść już trochę za daleko, a przynajmniej tak to wygląda, ponieważ zgodnie z kolejnym dodanym ustępem kierownik sp zoz – u raz do roku ma przedstawiać informację o stanie realizacji programu naprawczego, a w kolejnym dodanym przepisie, przepis ten zobowiązuje kierownika do sporządzania rocznego sprawozdania. Pamiętajmy o tych o tych trzech latach, czyli roczne sprawozdanie
w terminie 60 dni od zakończenia każdego roku obrotowego i sprawozdania końcowego. Ja, proszę państwa, oczywiście zdaję sobie sprawę, że informacja, a sprawozdanie to są o tyle też dwa różne dokumenty, że no, można tylko się domyślać, że ten dokument sprawozdania jest dokumentem zdecydowanie bardziej pogłębionym. Natomiast powstaje tutaj wątpliwość dotycząca tego, czy to jednak nie jest pewne mnożenie bytów. Z jednej strony mamy informację, z drugiej strony placówka medyczna i tak dostaje w tym momencie, czy w założeniu ma dostawać sprawozdanie roczne. Proszę państwa, programy naprawcze mają – i tu mamy dodany kolejny rozdział, czy planowane jest dodanie kolejnego rozdziału do ustawy o działalności leczniczej – programy naprawcze dla podmiotów leczniczych mają nie tylko dotyczyć ściśle sp zoz – ów, ale również dla podmiotów leczniczych, w których prowadzonych w formie spółek kapitałowych, gdzie 51% kapitału posiada Skarb państwa albo jednostki samorządu terytorialnego lub ewentualnie również uczelnie medyczne. I tutaj, proszę państwa, również przesłanka wystąpienia straty netto jest dokładnie taka sama jak w przypadku sp zoz – ów, czyli ten wyliczenie według jednego procentu plus okres trzymiesięczny, czyli krótszy okres; tam mieliśmy 6 miesięcy, tu mamy 3 i też program naprawczy na 3 lata. Natomiast całościowy schemat jest właściwie taki sam jak w przypadku sp zoz – ów, ponieważ tutaj mamy odpowiednie stosowanie przepisów, które zostały wprowadzone dla sp zoz – ów.
Proszę państwa, czy takie sformułowanie powoduje, że nasze te programy naprawcze będą bardziej skuteczne? No, mamy rzeczywiście doprecyzowanie tych, tych przepisów, natomiast ja na pewno mam pewne wątpliwości dotyczące tego, czy aby to jest właściwy kierunek. Pamiętajmy, proszę państwa, o tym, że jednym z podstawowych argumentów ekspertów i środowiska medycznego w zakresie reformy szpitalnictwa – i to też jest jeden z argumentów podnoszonych przez nową Panią Minister i przez Ministerstwo. To była kwestia po prostu przeregulowanie, czyli wielu menadżerów ochrony zdrowia, dyrektorów, kierowników, prezesów – podkreślało, że dla nich kluczowe jest de facto zdjęcie określonych, może nie ograniczeń, ale określonych regulacji z głowy, tak ażeby mogli takimi placówkami skutecznie zarządzać. Ja rzeczywiście, obserwując od wewnątrz działania wielu placówek mniejszych i większych, no, mogę powiedzieć, że z mojej perspektywy jako prawnika rzeczywiście w niektórych przypadkach to przeregulowanie jest bardzo widoczne. Natomiast czy to się uda tym projektem? Tak jak powiedziałem, ten projekt dla mnie osobiście jest jednym z kilku projektów. No i teraz to, co obiecałem właściwie już na wstępie, kiedy te przepisy mogą wejść w życie. Według projektu ustawy część regulacji, głównie dotyczących właśnie kwestii programów naprawczych, czyli zmiany w zakresie ustawy o działalności leczniczej, czy te, nazwijmy to, mniejsze zmiany w ustawie o świadczeniach, czyli chociażby skierowania do psychologa czy optometrysty, miały wejść z dniem 1 stycznia 25 roku. No, tak jak powiedziałem, wydaje mi się, że już na obecnym etapie to się po prostu nie wydarzy, czyli wejście w życie tych przepisów się przesunie. Zmiany w zakresie sieci szpitali… no to zgodnie z projektem jest 1 stycznia 26 roku. Ten termin wydaje się, że oczywiście może zostać zachowany, aczkolwiek no też wszystko zależy od tego, kiedy po pierwsze projekt zostanie przyjęty przez Radę Ministrów i kiedy trafi do Parlamentu. Przygotowując się do naszego dzisiejszego odcinka, już gdzieś czytałem takie prasowe doniesienia, że gdzieś tam pojawia się kwestia jednak wyborów, które jeszcze jednych istotnych wyborów, które mamy w przyszłym roku. No i ponoć pojawiają się głosy, czy to jest akurat dobry moment na dokonywanie tak istotnych i radykalnych zmian. Ja mam nadzieję, że jednak projekt będzie w określony sposób procesowany. Na pewno będę w moim podcaście do tego projektu wracał. Kiedy już będzie rzeczywiście nabierze takich bardziej realnych kształtów, chociażby trafi do parlamentu, tymczasem bardzo dziękuję za uwagę w dzisiejszym odcinku i już zapraszam na kolejny odcinek naszego podcastu.
Dziękuję za dziś i do usłyszenia.